De geschiedenis van Quod Dixi Dixi
Inhoudsopgave
- 1994; Het begin in de boogtenten
- Lidmaatschap van het Cadettencorps
- Oprichting van Quod Dixi Dixi
- Weg uit de boogtenten
- 1995; Uit elkaar gerukt en weer samengevoegd
- Militaire Bedrijfskunde - Boeien!
- 1996; Quod Dixi Dixi aan de macht
- 1997; Gevechtscursus en de Specialistische Militaire Opleiding
- Heilig doel genomen, overbruggen, ga door!
- Nu en in de toekomst
Quod Dixi Dixi (QDD) is de jaarvereniging van de KL'94.
De Latijnse spreuk Quod Dixi Dixi heeft een dubbele betekenis. Vrij vertaald staat het voor: "Wat ik heb gezegd, heb ik gezegd", oftewel ik hou mijn woord. Daarbij is 'Dixi' uiteraard een verwijzing naar de naam van de door Defensie vaak gebruikte mobiele toiletten. De eerste 3 maanden moest deze jaarvereniging genoegen nemen met deze toiletten en boogtenten om in te wonen, aangezien het Kasteel van Breda in verbouwing was.
Ieder opkomstjaar op de Koninklijke Militaire Academie heeft twee jaarverenigingen, één voor de Luchtmachters (KLu) en één voor de Landmachters (KL). De naam van de jaarvereniging draagt standaard de aanduiding Land- of Luchtmacht, het jaar van opkomst op de KMA en een creatieve spreuk.
Gezien het feit dat de KMA een internaatsysteem kent en een opleiding die gericht is op teamwerk, is saamhorigheid zeer belangrijk. Dit wordt niet alleen onderstreept door het Cadettencorps, maar ook door het oprichten van jaarverenigingen. Het voltooien van de opleiding op de KMA betekent voor iedere cadet het einde van het corpslidmaatschap. Het lidmaatschap van de jaarvereniging blijft echter bestaan en smeed daardoor een blijvende band.
Het doel van de jaarvereniging
Doelstelling van de vereniging is de verstandhouding en saamhorigheid tussen de diverse leden te verbeteren.
De geschiedenis van Quod Dixi Dixi
1994; Het begin in de boogtenten
Op maandag 22 augustus 1994 in de vroege ochtend betraden de eerste toekomstige leden van Jaarvereniging Quod Dixi Dixi het terrein van de Koninklijke Militaire Academie. Na een dag van veel nieuwe indrukken en het ontvangen van een geheel nieuwe garderobe, was het tijd om onze nieuwe kamers te betrekken. Gezien het feit dat het Kasteel van Breda grondig verbouwd werden, stonden voor onze neus enkele tientallen boogtenten op een parkeerplaats op de KMA (de batterij). Ook de sanitaire voorzieningen, bestaande uit de douches in het sportgebouw, twee wascabines en een stuk of zes Dixi's, waren van een hoge kwaliteit.
Na een avondje inpakken en de nodige vragen aan ex-dienstplichtige collega's (wat is een "Borstel, grof vuil, tbv laars, gvt, M90"?) vertrokken we de daarop volgende dag naar het Introductie Periode Bivak (IP-bivak) in Ossendrecht. Onze comfortabele boogtenten moesten we helaas inruilen tegen boogtenten. Onze periode Algemene Militaire Opleiding (AMO) was begonnen. Na twee weken in dit tentenkamp gezeten te hebben mochten we terug naar ons eigen tentenkamp op de KMA. (Dit patroon van tent naar tent zo zich nog meerdere malen herhalen gedurende de AMO)
Lidmaatschap van het Cadettencorps
Na enkele weken opleiding, waarbij reeds enkele mensen besloten hadden per direct terug te keren naar de burgermaatschappij, was het de tijd voor de Dames en Heren Ouderejaars om ons voldoende normen en waarden bij te brengen om geïnaugureerd te worden in het Cadettencorps. Dit bleek nog niet zo eenvoudig en hierbij wil ik onze excuses overdragen aan de Ouderejaars: "Sorry, wij waren erg slecht!" Na veel bloed, zweet en tranen (in de letterlijke betekenis) werd het heilig doel voor de meesten dan toch behaald. Een aantal jaargenoten besloten in deze periode, die tot de algehele overweging 'Wil ik dit?' leidde, om af te haken . Frank van de Brink (de bijnaam Bakker zou pas later komen) was de eerste die een functie binnen het Cadettencorps zou vervullen. Als jongste van het opkomstjaar 1994 werd hij benoemd tot Corpsjongste. Het effect van het inauguratieritueel op Frank zouden zowel de spijkerbar als de Spinola nog heel wat inkomsten opleveren.
Niet lang daarna was het tijd om te gaan werken-op-hoogte in het kader van de GrensVerleggende Activiteiten (GVA). De eerste grens die gepasseerd moest worden was de Duitse grens. In Winterberg aangekomen moest de tweede grens verlegd worden. Dit was het "slapen in gebouwen". Dat waren wij niet gewend. Op je rug in bed liggen en geen sterren kunnen zien, je bed niet te hoeven verplaatsen als het regent en geen gevaarlijke spelletjes met diesel uit te hoeven voeren om de kachel aan te maken, waren ongekende luxe voor ons jaar. De volgende dagen bestonden uit klimmen, abseilen, heli-rappel, op touwen staan boven een gapende kloof en op touwen buikschuivend naar beneden. (als ze toen die leren beschermingsmatjes die ze nu hebben toen al hadden gehad, had dit aardig wat mensen een pijnlijk kruis gescheeld! GVA is ook niet meer wat het geweest is.)
Hier in Winterberg (BRD) was het, dat de oprichting van jaarvereniging KL'94 Quod Dixi Dixi tot stand kwam na een stormachtige vergadering in een klein en obscuur zaaltje. Grootse dingen zouden volgen! (One small result for man, one giant result for mankind)
Eind oktober begon de grote verhuizing. Het oudste jaar had ons verlaten en er waren kamers in het Prins Bernard Paviljoen vrijgekomen. Met veel werk en 'mixed emotions' werden de tenten vaarwel gezegd (en schoongemaakt, opgevouwen en ingeladen.) De emoties laaiden ook op tijdens de vergadering over de verdeling van de kamers. Maar ook deze hindernis werd genomen. Vanaf nu zou Quod Dixi Dixi het PBP bevolken. Terugkruipen uit de stad werd nu een stuk eenvoudiger (en korter voor wat betreft afstand.)
In december werd de AMO afgesloten met de eindoefening. Vanaf omgeving Ede werd terugverplaatst met de benenwagen, de fiets en de boot richting het Bredase. Het roeien door de Biesbos werd geschrapt vanwege de slechte weersomstandigheden, iets dat ook later bij de Gevechtscursus zou gebeuren. Na aankomst in Breda volgde de bevordering tot Cadet-Korporaal.
1995; Uit elkaar gerukt en weer samengevoegd
In januari 1995 kwam QDD helemaal fris terug van het kerstverlof. Een nieuwe hindernis wachtte ons. Het jaar werd voor het eerst versnipperd. Module 1 van de Specialistische Militaire Opleiding (SMO) ging in en hiervoor werden de diverse wapens- en dienstvakken over de bijbehorende opleidingscentra "in den lande" verspreid. Na deze mooie periode, waarbij meer inzicht verkregen werd in de later te vervullen functie, kwamen we in maart 1995 weer terug op het Instituut (KMA). Precies op tijd voor de Cadettenbataljonsoefening UNCadFor. Dat SMO-1 een zeer nuttige periode was bleek wel uit het aantal personen dat besloot om na de opgedane ervaringen voor een ander wapen- of dienstvak te kiezen. Voor onze verrichtingen op de SMO verkregen wij ook de felbegeerde Sergeantstreep. Onze voornaam werd daarmee, na ongeveer 12 weken, veranderd tot Cadet-Sergeant (CS).
Militaire Bedrijfskunde - Boeien!
We waren echter nog lang niet aan het eind van de opleiding te komen. De nieuwste (en volgens sommigen gruwelijkste) beproevingen lagen alweer voor ons klaar. Dit waren de door de Faculteit Militaire Bedrijfskunde uitgedokterde modules Militaire Bedrijfskunde (MB) 1 tot en met 7 (volgens diezelfde sommigen ontstaan door een pact met de duivel). Voor het zomerverlof moesten MB-1 en MB-2 getackeld worden. Tussen het zomerverlof en het kerstverlof 1995 waren MB-3, 4 en 5 aan de beurt. Vastbesloten om niet te verworden door een soort van veredeld student stortte Quod Dixi Dixi zich op het Corpsleven en het Cadettenbataljon. En eind 1995 zat Quod Dixi Dixi in een prima positie om de macht te grijpen. Edgar Davids zat de Senaat Koevoets, Klompenberg, Kadaver en de Bawa werkten zich op binnen het CSB, Hengel bemoeide zich met de Culturele Raad, Temeijer in de Raad van Tucht, Paaltje Serné en Dikke Henk en de Cocom, om slechts enkele functies te noemen. Ook binnen het Cadettenbataljon werden de posities ingenomen. Don werd Cadet-CompagniesCommandant (gouden kroon), Tads, Chris X, Hoog, Paaltje Serné en Dikke Henk kregen een functie als Cadet-PelotonsCommandant (zilveren kroon). Intussen had onze organieke CompagniesCommandant, Majoor van 't Root besloten dat het te zwaar voor hem was om met ons verder te gaan. Hij nam de lichtere functie van CC opleidingscompagnie voor zijn rekening. Onze CompagniesAdjudant "Generaal" Krijnen (Adviseur van Quod Dixi Dixi!), ging met hem mee. Het afscheid viel ons zwaar. Vanaf dit ogenblik zouden wij ons een "wees-jaar" voelen. Uit administratieve overwegingen werd besloten om hun functies te laten waarnemen door respectievelijk Majoor Guit en Sergeant-Majoor van Raamsdonk.
1996; Quod Dixi Dixi aan de macht
Toen er eind 1995, vanwege het gewijzigde onderwijsmodel, twee promoties de KMA verlieten (Opkomst 1991 en Opkomst 1992) ontstond er een keur aan vacatures waar Quod Dixi Dixi ingedoken was. Toen Opkomst 1993 begin 1996 ook nog aan hun AMO-3 en de rest van de SMO begonnen en daardoor niet meer fysiek aanwezig waren op de KMA werd de macht in zijn geheel overgenomen door QDD.
De Cadettenbataljonsstaf stond onder bezielende leiding van Dikke Henk (Cadet-Bataljonscommandant), met zijn staf (Noolen als S1/4 en Spenken als S2/3) Gouden Kronenfuncties (Cadet-Compagniescommandant) waren er verder voor Don, Paaltje Serné, Hoog en Badi. De functie van Cadet-CC van onze eigen compagnie leverde enkele problemen op. Door tussenkomst van de faculteit zag Serné zich genoodzaakt zijn functie als Cadet-CC op te zeggen. Dezelfde faculteit verbood Boer om deze functie over te nemen. Uiteindelijk werd het Badi die deze felbegeerde functie (terecht) ging vervullen.
Edgar Davids had intussen zijn eigen Senaat geïnstalleerd. (met Grouwstra en Klompo) Kadaver runde de mess-ruimtes als voorzitter van het Cadetten Societeitsbestuur. Burgh was de spiritueel leider van de Spijkerbar (zijn motto: "Uw drankprobleem is onze Uitdaging.") Hengel was voorzitter van de Culturele Raad en de diverse sport, wapen- en dienstvakverenigingen waren ook "in bezit."
Met Temeijer, Paaltje Serné, en Bennie Nijman was ook de opvoeding van de nieuwe opkomst in capabele handen.
Begin 1996 ontketende QDD een rel door een eigen
onderdeelsembleem op hun gevechtstenue te dragen. Aangezien dit (volgens
de hogere leiding) in tegenspraak was met de "KMA-Huisstijl"
werd dit embleem verboden. Op dit moment is dit onderdeelsembleem
verworden tot een 'collectors item'.
Voor het zomerverlof 1996 werd het gros van de Quod Dixi Dixi leden bevorderd tot Cadet-Vaandrig. MB-7 was intussen afgerond en het probleemoplossend vermogen van ons was hierbij terdege getest.
Na het zomerverlof volgde de zogenaamde Functie Gerichte Opleiding (FGO-1 en 2), hetgeen voor een groot aantal onder ons betekende: "meer van hetzelfde". Voor de FGO werd Quod Dixi Dixi echter wederom opgedeeld. Fysiek bleef echter eenieder op de KMA, waardoor deze scheiding niet zo'n erge ingreep betekende. Een uitzondering moet echter gemaakt worden voor onze Genisten. Zij kregen een zeer zwaar programma en zaten vaak tot 's avonds laat te klossen, terwijl vele anderen tot 's avonds laat in de Spijkerbar of de Spinola zaten (hoewel dat ook niet meeviel!!)
1997; Gevechtscursus en de Specialistische Militaire Opleiding
Begin 1997 zou onze saamhorigheid nog één maal zwaar op de proef gesteld worden. Toch lukte het Korps CommandoTroepen het niet om het jaar te verscheuren (tenminste, niet emotioneel, een enkeling werd wel fysiek verscheurd.) Na deze Gevechtscursus en het GVA in de versies "kijk ik adem onder water" en "kijk ik spring uit een prima functionerend vliegtuig" werd het tijd voor een nieuwe wisseling in de Commandostructuur. De Majoor Guit en de Adjudant van Raamsdonk werden verruild voor de Majoor Kruitwagen en de Adjudant van Wijk. (Zou leiding geven aan Opkomst 1994 soms door Den Haag gezien worden als een essentieel deel van de ervaringsopbouw voor Majoors?) Ook binnen het jaar werd een wisseling van de wacht doorgevoerd. De functie van Cadet-CC verdween en maakte traditioneel plaats voor de functie van Jaaroudste. Voor deze benoeming waren wij niet langer afhankelijk van de toestemming van derden. En hoewel het gangbaar is dat de persoon die Cadet-CC van het eigen jaar is, de functie van Jaaroudste krijgt toebedeeld was het de Badi die op onbaatzuchtige wijze deze functie overdroeg aan Boer. Boertje heeft hierbij de zware taak om voor de rest van zijn leven deze functie met ere te dragen en een voorbeeld te zijn voor zijn jaargenoten!
Lang konden wij niet genieten van de spirituele leiding van de nieuwe personen aan het roer van ons jaar/onze compagnie. Het vervolg van de Specialistische Militaire Opleiding begon in maart en zou de afsluiting worden van onze Officiersopleiding. Tot half oktober kregen de diverse opleidingsinstituten in het land de tijd om te genieten van de aanwezigheid van QDD'ers. Tevens was aan hun de taak om goede PelotonsCommandanten te creëren. (Uitzonderingen daargelaten, sommigen krijgen de leiding over twee pennen, een potlood en een gum.) De saamhorigheid binnen Quod Dixi Dixi moest derhalve noodgedwongen genoegen nemen met samenzijn op feesten en partijen. Hetgeen ons wonderwel lukte, hoewel het jaarlied soms even stressklossen vereiste.
Heilig doel genomen, overbruggen, ga door!
Op 23 oktober 1997 was de tijd aangekomen afscheid te nemen van het Cadettencorps en om de namen van de geslaagden in de stenen onder de Henricus-poort te krassen (met een spijker). Enkele verkort traject QDD'ers waren ons reeds voorgegaan en een enkeling zou nog volgen. Op 24 oktober vond de plechtige diploma-uitreiking plaats op de Parade van het Kasteel van Breda. Dezelfde avond werden de felbegeerde sterren uitgereikt. Quod Dixi Dixi ging, met toestemming van Hare Koninklijke Hoogheid, Koningin Beatrix, paraat als Tweede Luitenant (Tlnt).
Exact één jaar later volgde de blokbevordering tot Eerste Luitenant (Elnt).
Na een periode van twee jaar, waarin men elkaar slechts sporadisch tegenkwam volgde op 21 augustus de grote "reünie". De meeste QDD'ers keerden terug naar de KMA (inmiddels kreeg dit termen als "gesticht", "kleuterschool", etc.) voor een "vervolgcursus" van 1 jaar, KMA-II genaamd.
Na het zomerverlof 2000 zal Quod Dixi Dixi wederom over het land uitwaaieren om het ware geloof te verkondigen. De eerste QDD'er is inmiddels reeds Kapitein en de "hei is the limit".